واژه تعارض به معناي كشاكش و اختلاف داشتن، در ادبيات روانشناسي، رايج است و اشاره به موقعيتي دارد كه در آن رويدادها، انگيزه ها، مقاصد، رفتارها و سليقه ها مغاير يا مخالف يكديگر هستند. بنابراين افراد نه تنها ممكن است در برخي جهات در كشاكش با ديگران باشند كه امكان دارد با خود نيز در تعارض باشند، نظير موردي كه از تعارض وجداني يا تعارض در تصميم گيري سخن مي گوييم. زماني كه اهدافي را كه به لحاظ اهميت يكسان هستند دنبال مي كنيم؛ اگر تلفيق آنها با يكديگر ممكن نباشد ...
رضا صومی - وکیل پایه یک دادگستری