به گزارش وکالت دات اینفو به نقل از اسکودا ,حداقل قریب به ۱۶ سال است جامعه ی مدنی ایران در انتظار قانونی به سر می برد که جرم سیاسی را تعریف کرده و به تعیین تکلیف فعّالین سیاسی و اجتماعی ایران بپردازد. عبارت جرم سیاسی اگرچه پس از مشروطیت وارد ادبیات اجتماعی- سیاسی ایران شده است امّا رواج آن بیشتر مربوط می شود به اواخر دهه ی هفتاد یا همان ابتدای روی کار آمدن اصلاح طلبان.
اگرچه در اصل ۱۶۸ قانون اساسی مصوّب ۱۳۵۸ و هم چنین در قانون احزاب مصوّب ۱۳۶۰ اشاراتی به جرائم سیاسی شده است امّا تا به امروز حقوق دانان و فعّالین اجتماعی تعریفی واحد و روشن از این مقوله در اختیار ندارند و این موضوع می تواند در مواقعی خطر ساز و ناقض حقوق شهروندان تلقی گردد.
اگر بخواهیم نگاهی گذرا به پیشینه ی موضوع بیفکنیم باید به سال ۱۳۷۶ بازگردیم. در این سال با پیروزی اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری رفته رفته در سخنرانی های برخی مقامات موضوع لزوم تعریف جرم سیاسی و تعیین مرجع صالح رسیدگی به آن مطرح گشت. چراکه قانون اساسی در این باره تنها به ذکر این نکات بسنده کرده است که: “رسیدگی به جرم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیئت منصفه در محاکم دادگستری صورت می گیرد. نحوه ی انتخاب، شرایط، اختیارات هیئت منصفه و تعریف جرم سیاسی را قانون بر اساس موازین اسلامی معین می کند.”