شکار غیرمجاز

معنی شکار روشن است؛ وقتی برای به دست آوردن حیوان از روش های مختلفی مثل تدارک دام برای گرفتار شدن حیوان یا تفنگ شکاری استفاده کنیم، شکار کرده ایم. اما شکار کردن همیشه جرم نیست بلکه وقتی غیرمجاز تلقی می شوند که بدون دارا بودن پروانه مخصوص شکار و صید یا با رعایت نکردن مقررات در نظر گرفته شده در قوانین موضوعه انجام شود. لازم به ذکر است که این دو عمل تنها با فعل مثبت و ایجابی قابل تحقق هستند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی وکالت دات اینفو ، انسان از قدیم الایام شکارچی بوده است و هنوز که هنوز است این خصلت خود را ترک نکرده است. اما تفاوتی که بشر امروز با روزگار قدیم دارد، افزایش تعداد نسل اوست. امروز میلیاردها انسان در سطح کره زمین پخش شده اند بنابراین اگر قرار باشد هر کدام مثل اجداد خود عزم شکار کنند دیگر چیزی برای دیگران باقی نخواهد ماند. حالا این سوال پیش می آید که آیا در این گیرو دار قانونگذار دست روی دست گذاشته است و تخریب محیط زیست را تماشا می کند؟

جواب قطعا منفی است چون نه تنها در قوانین عامی مثل قانون مجازات اسلامی مجازات هایی برای شکارچیان غیرقانونی در نظر گرفته شده است بلکه قوانین خاصی هم در این خصوص به تصویب رسیده است. قانون شکار و صید مصوب سال 1346 یک نمونه از این قوانین خاص است.

تعریف صید و شکار غیر مجاز

معنی شکار روشن است؛ وقتی برای به دست آوردن حیوان از روش های مختلفی مثل تدارک دام برای گرفتار شدن حیوان یا تفنگ شکاری استفاده کنیم، شکار کرده ایم. اما شکار کردن همیشه جرم نیست بلکه وقتی غیرمجاز تلقی می شوند که بدون دارا بودن پروانه مخصوص شکار و صید یا با رعایت نکردن مقررات در نظر گرفته شده در قوانین موضوعه انجام شود. لازم به ذکر است که این دو عمل تنها با فعل مثبت و ایجابی قابل تحقق هستند.

برخورد با شکارچی غیرمجاز

در قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 بخش پنج قسمت تعزیرات فصلی به نام احراق و تخریب و اتلاف اموال و حیوانات وجود دارد و طبق مفاد ماده 679 این قانون هر کسی که به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیواناتی را که شکار آنها توسط دولت ممنوع اعلام شده است، تلف کند، مجازات خواهد شد.

ابتدا در مورد این ماده باید به این نکته اشاره کرد که طبق ماده 727 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 کتاب پنجم بخش تعزیرات جرمی که بیان کردیم از جرایم قابل گذشت است یعنی اگر شاکی از شکایت خود گذشت کند پرونده بسته می شود. قابل گذشت بودن جرم کشتن حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری، منطقی به نظر می رسد اما نسبت به کشتار حیواناتی که شکار آنها توسط دولت بنا به دلایل خاصی از جمله مفید بودن آن گونه جانوری برای طبیعت زیستی ممنوع اعلام شده است، درست نیست و بهتر بود قانونگذار دو بخش ماده را از یکدیگر تفکیک می کرد و در دو ماده جداگانه بیان می کرد و جرم دوم را از جرایم غیر قابل گذشت تلقی می کرد.

تلاش قانونگذار برای برخورد با شکارچیان در قانون مجازات اسلامی یک ایراد دیگر هم دارد؛ استفاده از عبارت حیوان حلال گوشت به این معنی است که برای تعیین مصداق حیوانات حلال گوشت باید مراجعه به منابع فقهی رجوع کنیم و احتمالا درگیر اختلاف نظرهایی که در این خصوص وجود دارد بشویم. از طرف دیگر به نظر می رسد محدود کردن این جرم به حیوانات حلال گوشت توجیه منطقی نداشته باشد زیرا اصولا تمامی حیوانات صرفا از منظر استفاده از گوشت شان قابل بهره وری نیستند بلکه ممکن است کارایی های دیگری نیز داشته باشند مانند محافظت سگ ها از یک منطقه.

بنابراین اینکه فقط کشتن حیوان حلال گوشت دیگری را جرم بدانیم زیاد منطقی نیست. ماده بعدی در این زمینه ماده 680 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 است که بر اساس مفاد آن هر کس بر خلاف مقررات و بدون مجوز قانونی اقدام به شکار یا صید حیوانات و جانوران وحشی حفاظت شده کند، مجازات خواهد شد. خوشبختانه ماده فوق فاقد اشکالی است که راجع به قابل گذشت بودن جرم موضوع ماده 679 اشاره شد و جرم موضوع این ماده از جرایم غیر قابل گذشت است.

اشاره ماده به جانوران وحشی حفاظت شده نشانه حساسیت دولت نسبت به این گونه های جانوری مثلا به دلیل کمیاب بودن آنها و متعاقبا پیش بینی کیفر سنگین تر در این ماده در قیاس با ماده قبل است. جالب است بدانید که اگر شروع به شکار کنید حتی اگر چیزی شکار نکردید باز هم مجازات در انتظار شما خواهد بود.

در ماده 15 قانون شکار و صید شروع به شکار حیوانات قابل شکار و صید جرم شناخته شده است و مرتکب به حداقل مجازات مقرر محکوم خواهد شد این درحالی است که شروع به جرائم مربوط به حوزه شکار و صید در قانون مجازات اسلامی جرم انگاری نشده است.

برگرفته شده از سایت حمایت
منبع : وکالت دات اینفو