20 نکته ویژه - شماره 6

• 1. مالکیت ما فی الذمه یا ناشی از عقد است یا ناشی از ارث.
  

• 2. هبه طلب بهترین مثال مالکیت ما فی الذمه ناشی از عقد است.
  

• 3. هبه طلب به مدیون با ابراء متفاوت است.
  

• 4. هبه طلب به مدیون عقد می باشد ولی ابراء ایقاع می باشد و هر دو لازم اند.

• 5. ایفای ناروا یعنی کسی که مدیون نبوده مالی را اشتباهاً یا بر اثر اکراه به کسی که مستحق نبوده بدهد.
  

• 6. غصب عبارتست از استیلا بر مال و یا حق غیر به نحو عدوان (آگاهی).
  

• 7. اولین مسؤولیت غاصب استرداد عین مال است.
  

• 8. اگر عین مال تلف شده باشد غاصب باید پول (مثل یا قیمت) بدهد.
  

• 9. اگر مال تلف نشده باشد ولی در دسترس نباشد غاصب، باید بدل حیلوله بدهد.
  

• 10. اگر مال مغصوب مثلی بوده و تلف شده باشد و مثلش موجود نباشد غاصب باید قیمت حین الادا را بدهد.
  

• 11. اگر مال مثلی بوده و تلف شده باشد ولی الان مثلش موجود باشد ولی از مالیت افتاده باشد غاصب باید آخرین قیمت مال را بدهد.
  

• 12. اگر مال مغصوب قیمی باشد و تلف شده باشد در اینجا غاصب باید قیمت زمان ادا را بدهد.

• 13. اگر مالک یکی از غاصبین را نسبت به زمان خودش ابراء کند فقط او بری می شود.
  

• 14. اگر مالک یکی از غاصبین را نسبت به منافع عین ابراء کند در این صورت آن غاصب و بعدی ها (بقیه) بری می شوند.
  

• 15. در اتلاف ضرر زدن مستقیم است ولی در تسبیب ضرر زدن غیر مستقیم است.
  

• 16. اتلاف همیشه با فعل است و تسبیب با ترک فعل نیز می تواند باشد.
  

• 17. در اتلاف، تقصیر شرط نیست ولی در تسبیب، تقصیر شرط است.

• 18. موضوع اتلاف می تواند عین یا منفعت باشد.
  

• 19. در استیفاء توافق وجود دارد ولی استیفاء عقد نیست بلکه واقعه حقوقی است.
  

• 20. بیع عبارتست از تملیک عین به عوض معلوم.
  

منبع : پایگاه اطلاع رسانی وکالت دات اینفو