- 1. اگر عقد فسخ شود طرفین در بازگرداندن عوضین حق حبس ندارند چون فسخ ایقاع است.
- 2. ضمان معاوضی یعنی مسؤولیت در عقود معوض.
- 3. اگر مبیع قبل از تسلیم بدون تقصیر بایع تلف شود بیع منفسخ می شود و بایع باید ثمن را پس بدهد.
- 4. هرگاه بایع با تقصیر مبیع را تلف کند در اینجا بیع منفسخ نمی شود و مشتری دو راه دارد:
1. برود سراغ بایع و بدل بگیرد. 2. به استناد خیار تعذر تسلیم عقد را فسخ کند.
- 5. اگر اتلاف به وسیله مشتری صورت پذیرفته باشد در حکم قبض می باشد مگر این که بایع مشتری را فریب داده باشد.
- 6. اگر اتلاف به وسیلة ثالث صورت گرفته اگر بایع تقصیر کرده باشد و ثالث مبیع را تلف کند در حکم تلف به وسیله بایع است.
- 7. اگر اتلاف به وسیله ثالث و بدون تقصیر بایع صورت گرفته باشد بیع منفسخ می شود.
- 8. اگر مبیع قبل از تسلیم ناقص شود مشتری خیار تبعض صفقه دارد.
- 9. اگر مبیع قبل از تسلیم معیوب شود مشتری خیار عیب دارد.
- 10. تلف مبیع بعد از تسلیم در زمان خیار مختص به مشتری با بایع است.
- 11. شرط این که تلف مبیع بعد از تسلیم از جیب بایع باشد این است که یکی از سه خیار مجلس، شرط و حیوان در عقد باشد و این خیارات مختص به مشتری باشد.
- 12. ضمان درک یعنی مسؤولیت جبران.
- 13. شرایط تحقق ضمان درک عبارتند از: 1. انعقاد معامله فضولی 2. گرفتن عوض به وسیله فضول 3. رد معامله به وسیله مالک
- 14. ضمان درک ویژه عین معین است.
- 15. ضمان درک ویژه بیع نیست و در تمام عقود معاوضی راه دارد.
- 16. بایع فضولی ضامن درک مبیع است پس باید ثمن را پس بدهد.
- 17. مشتری فضولی ضامن درک ثمن است پس باید مبیع را پس بدهد.
- 18. شرط خلاف ضمان درک، صحیح می باشد.
- 19. خیار مجلس، حیوان و تأخیر ثمن مخصوص عقد بیع میباشد.
- 20. خیار غبن مخصوص عقود معوض است.